ОНОГДОХО

үйлэ ү., хүлеэгд. залог 1) тудалдаха, тудагдаха, орохо (попадать под что-л., попадаться, напр. в силки): Буу һомолхо абяа дуулаад, ангууд гүнзэгы саһанда ядаруугаар дэбхэрэлдэн тэрьедэбэ. Теэд нэгэниинь түрүүшын һомондо оногдон, гол таһа тарайшаба (Д.-Д. Дугаров); 2) хадуугдаха, нэбтэрхэ (проникать, впитываться): Эртэ хаанта түрын үедэ энэ мэтэ баяд ноёдой дошхон шунахай байһаниинь бишыхан Дондогой сэдьхэлдэ нэбтэрэн оногдохо байбашье… (Х. Намсараев).