ОНО I

юум. н. 1) hуршын оноо, хэршэлээ, одхор (зарубка у стрелы для накладывания на тетиву): Тииhэн яаhан бэеэрээ / Бүхэ-Бэлигтэ баатар / Дангил шара номонойнгоо / Нэгэ оно мулталжа, / Азарга сагаан булжамуурые / Амадан туулган харбаба (Гэсэрhээ); оно зуулгаха хүбшэлхэ, годлиин, һуршын оно хүбшэдэнь оруулха (класть стрелу на тетиву): Тэндэ хүрэн байхадаа, / Бүхэ-Бэлигтэ баатар / Yдэр hүниин халаанаар / Угтан хүлеэн гэтэжэ, / Дангил шара номодоо / Оно зуулган хэбтэбэ (Гэсэрhээ); 2) буугай сэмгэнэй досоо талын хэршэлээ (нарезка в стволе огнестрельного оружия); 3) һомоной аһаалгуурые сохижо, һомон соохи дариие тэһэрүүлдэг хурсахан үзүүртэй оньһон (боёк в ружье): Арсалан хэдэн удаа буудахаар забдажа, оно аараһан болобошье, нэгэ удаа забһар оложо… (Х. Намсараев).