ОЛЗОГҮЙ

тэмд. н. 1) олзо муутай, эрхилхын харюугүй (невыгодный, убыточный): Адуун олзогүй, орондонь гахай олоор үдхэдэг болохомнай (Д.-Д. Дугаров); Олон үгэ олзогүй, ганса үгэ гарзагүй (Оньһ. ү.); 2) талаангүй, азагүй, урагшагүй, муу (неудачный): Түрүүшынгээ олзогүй экспедициһээ бусажа ябахадаа, Кузнецовой гайхан гэлын Шнелльдэ зааһан Саяанай хурса шүдэлиг орьёлнууд алтаржа байба (А. Ангархаев).