ОЛДОХО

үйлэ ү. 1) алдаһан, гээһэн, бэдэржэ байһан юумэнэй бии болохо, үгы байһанаа бии болохо, тааралдаха (быть найденным, найтись): Талаан болоходоо, Яруунын автобусой ябахаяа байхада үрдижэ, сүлѳѳ һууришье олдожо, Жамбал бидэ хоёр мүртэй юумэ хэлсэнгүй тараабди (А. Жамбалдоржиев); Амиды ябахада арга олдохо (Оньһ. ү.); олдожо үгэхэ юм бэшэ бэдэрэ бэдэрһээр байтар яашье олдохогүй (никак не находиться): Бодолгото болошоод һyyһaн Жалмын сошордон бодоод, гараха гэхэдэнь, малгайнь олдожо үгэхэ юм бэшэ (Д. Батожабай); үгэ олдохогүй харюуда юумэ хэлэжэ шадахагүй, тулгардаха (слов не находить): Хүбүүн, һанаата болоһоор, гараха тээшээ ябажа ябатараа, үүдэндэ Дарииматай дайралдажа, хэлэхэ дуугарха үгэнь олдобогүй (З. Гомбожабай); арга олдохогүй аргагүй байха, мүрынь олохогүй (не знать, что делать): Теэд гэдэргээ гараха арга олдобогүй, тиимэһээ үндэр тэбхэгэр бэетэй тэрэ хүнэйнгѳѳ арада байхые оролдоно (Ч. Цыдендамбаев); 2) элирүүлэгдэхэ, эрдэм ухаанай ямар нэгэн шэглэлэй зүйлнүүдые тодоруулха, мэдэгдэхэ (быть открытым): Мүнѳѳ болоходо, атом улам жэжэхэнүүд хубида хубаагдадаг боложо тодорон олдоод, атомой доторхи хүсые хэрэглэдэг болоод байна (Х. Намсараев); 3) шэлж. бии болохо, түрэхэ (рождаться, появляться): Үтэлхэ наһанда олдоһон / Үрэ ехэ амтатай (Х. Намсараев).