ОЛБОРИ

хууш. монг. 1. юум. н. 1) будд. туйлалта, габьяа, олоһон буян (приобретение, заслуги): Сог олбори ехэ болобошье, хаанай заршамтай нэгэнтэ харшалаа һаа, / Хуулиин засаг магад бууха (Э.-Х. Галшиев); ◊ олбори ядаха энэрил хайра түрэхэ (появляться – о жалости при виде угнетённого существа); 2) олзо, ашаг олзо, барииша, хонжоо (барыш, прибыль); 2. тэмд. н. үргэжэ абаһан, үргэмэл (приёмный – о ребёнке).