ОЙРОХОН(О)

(о) наречи дүтэхэн, тон дүтэ, тон холо бэшэ (совсем близко, неподалеку): Моритой олон хүнүүдэй дабхин гүйлгэлдэхэ шэмээе абаһан нохойнуудай хонгёо бардамаар угтан хусалдахань ойрохон мэтэ боложо соностоно (Ц. Дон); Энэ шэнэһэнэй ойрохоно Гэрэлмаа тиихэдэ минии түлѳѳ муу ёроор могойдо хадхуулшоо һэм шуу (Ц.-Д. Хамаев); ойрохон зуура бага, богони саг соо (за короткое время): Хармаанайнь жаахан фонарик ойрохон зуура ялаб-ёлоб гээд, баазын углуу тойроод, үгы болошобо (Б. Мунгонов); ойро ойрохон дүтэ дүтэхэн, бага-бага зайтай (часто): Ямар ойро ойрохон зэргэлжэ һуудаг айлнууд гээшэб? (Ц. Шагжин).