ОЙЛГОМЖОТОЙ

тэмд. н. 1) мэдэжэ абахаар, ухамайлхада хүндэ бэшэ (понятный): Энэ зүжэг хүдѳѳ нютагта үндыһэн, хотодо ажаһуудаг манай юрын, буряад эльгэ сэдьхэлтэй харагшадта һонирхолтой, ойлгомжотой байг лэ даа гэжэ найдагдана (Н. Цыденова); 2) ойлгоходоо бэрхэ, һонор, һүбэлгэн ухаатай (понятливый): Хубита үбгэн баһал ухамай ойлгомжотой байһандаа «Аа, зүб даа, тиимэ ха юм…» гэнэ (Х. Намсараев); 3) һэргэг, һэримжэтэй, болгоомжотой (осторожный, бдительный); 2. наречи 1) мэдэжэ абахаар, ухамайлхаар (понятно): «Хубсаһан байхагүй, ойлгомжотой бэзэ!» гэжэрхёод, моринойнгоо ама залажа, саашаа жороо табюулан ябашаба (Х. Намсараев).