ОЙЛГОМТОРГҮЙ
1. наречи 1) болгоомжогүй, гэнэдэжэ, мэдэнгүй, гэнтэ (нечаянно, невзначай, случайно): Нэгэтэ Ганзар машинаяа заһабарилжа байтараа, хургаа ойлгомторгүй адажа, эмшэлгын пункт ошоһон байгаа (З. Гомбожабай); 2) ябаһан руугаа, ябаһан тээшээ (механически): Иигэжэ олон юумэн тухай бодолготон, Алена ойлгомторгүй һуушаһанаа һаял мэдэбэ (Б. Шойдоков); 2. тэмд. н. муу юумэ хүлеэгээгүй (ни о чём не подозревающий): Тиимэһээ ойлгомторгүй байһан шандагануудай бахалуурта аһаһан бүргэд шэнгеэр тэдэнэй урда харагдана (Д. Эрдынеев).