ОЙГУУР

1. наречи 1) дүтүүр, хажуугаар (поблизости, вблизи): Аржаганаһан нохойн гүйжэ ерэхэдэ, талаан буруулжа, ойгуур нэгэшье модо шулуун харагдабагүй; ○ холо, холуур гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.; 2. дах. ү. 1) хажуугаар, дүтүүр (у, при, близ): Үрѳѳһэн жабжадаа папирос зууһан, нилээдгүй томоотой юумэ машинын ойгуур обоорһон нохой, гахай, үхибүүдые намнаба (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) алгад, ходо, алад (мимо): Театрта антрактын үедэ тамхилалгын таһагай ойгуур гаража ябатарни, нюдэндэм таниха хүн харагдаһандал боложо, зуг татабаб (З. Гомбожабай); ◊ шэхэнэйнгээ ойгуур алдаха зорюута анхархагүй, тоохогүй (≈ пропускать мимо ушей): Би баһал танай хэлэһэн үгэнүүдые шэхэнэйнгээ ойгуур алдажархёоб (Ч. Цыдендамбаев).