ОЙГОГ

тэмд. н. 1) һанамһаргүй, түбһэндэ бэшэ, үүхи мохоо, ухаагүй (несообразительный, тупой, глуповатый): ойгог хүбүүн; 2) алмай, һаамагар (рассеянный): Хадамгүйхэн hаpын шарай / Һанаа алдан-алдан хараа. / Ойлгоод гэнтэ улайшанхай / Ойгог зангаа урда баряад (В. Цыдыпов); ойгог байлга юумэндэ һанаамгай бэшэ байлга, алмай ябадал (рассеянность).