ОЙ I

юум. н. модотой газар, нэлэнхы модон, модотой хада (лес, бор, роща): Хярмаг орожо эхилээд, байрын саһан бургажа, ой, тала илгаагүй хүбэн сагаан дэгэлээ хэдэрбэ (Ц. Номтоев); ой модон (гү, али хүбшэ, тайга) нэлэнхы, үргэлжэ ехэ, үдхэн модон, тужа, тайга (лес, роща, бор): Тэрэниие Байгалай үмэнэхи хада ууланууд, ой хүбшэ, орон нютагынь дуудана (Д.-Д. Дугаров); Арьяатан барасай эреэн арһан шэнгеэр ой тайга соохорлон эреэлжэлнэ (Д.-Д. Дугаров); Ой модон үндэртэй набтартай, олон түмэн һайтай муутай (Оньһ. ү.); нарһан ой нарһан тужа, нарһан модон (сосняк, сосновый бор): Һаруулшаг боложо, һалхинай бага хүсэеэ буураашье һаань, нарһан ой хүүеэтэй, оройгоороо гүрбэжэ, уйлалдан, һугшаралдан байһандал үзэгдэнэ (Ц.-Д. Хамаев); хуһан ой хуһан мододһоо бүридэһэн түглэ, шугы, хуһан модон (березняк): Зүүдэндэнь үргэлжэдѳѳ хуһан ой харагдаһан юм (Ч. Цыдендамбаев); набшаһата ой набшаһаа унагаадаг модо ургаһан тужа (лиственный лес); шэлбэһэтэ ой хабтагар набшаһанай орондо хадхууртай нарин шэлбэһэтэй модо ургаһан тужа (хвойный лес): Гурбан тээһээнь хасуури, хуша болон шэлбэһэтэ ой модоор хушагдаһан үндэр хада уула (Б. Санжин, Б. Дандарон); хүжэ ой хүлхэ, үргэлжэ, үдхэн, бүтүү модон (лесной массив): Энэ хүжэ ой соо фашис отряд үшѳѳ хэнтэйшье ушараа уулзаагүй (Б. Шойдоков); ○ хүбшэ гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.