ОГСОМ

тэмд. н. 1) гэнтэ, хүлеэгдээгүй, hанагдаагүй (резкий, внезапный); огсом шанга абяан хүлеэгдээгүй, гэнтэ дуулдаhан наяраан, нэерээн (резкий громкий звук): Буугайнь аманһаа сахилгаан сахилаад, огсом шанга абяан гараба (С. Доржиев); 2) солгёон, бадарган, ёборгон, бүдүүлиг, шэрүүн (крутой, резкий, грубый): Огсом гашуун үгэ ойлгомторгүй хэлэжэрхидэг бүхы баяд ноёдой һамгадай зан гэжэ мэдэдэггүй ябаа гүт? (Ч. Цыдендамбаев); огсом хүн а) солгёон хүн (резкий, невыдержанный человек): Ямарханшье һархагар, огсом хүн Гончигой харасые даадаггүй, заабариһаань арсадаггүй (С. Цырендоржиев); б) хэрүүлшэ хүн (буян); огсом омог шэрүүн, дошхон, ѳѳрэ зантай (резвый, резкий): Мүнѳѳшни зарим огсом омог басагадта булигдахагүйн тула һураха, һуралсаха зэргэтэй ха юмди (С. Ангабаев); Гэсэр Богдо хаанай хизаар орон гэһэн домогтой, Саяан уулын үльгэр түүхэ дэнзэлһэн үндэр үзэсхэлэнтэй, огторгой тулама һарьдагуудтай, огсом омог мундаргануудтай хизаар нютаг лэ (Г. Базаржапова-Дашеева); огсом шанга урадхал дошхон, орьёлдог, харьялаа урадхал (бурное течение): Огсом шанга урадхалтай Уһа голнууд хашхарна (Х. Намсараев); 3) дорюун, хатуу, шанга, омог, согтой, омогтой (бодрый, энергичный): Омогтой залуушуудай огсом хонгёо дуулалдаан үглѳѳнэй һонорхон агаарые сууряатуулан, тодоор дуулдана (Ц. Дон); огсом дорюун шанга, согтой, омогтой (сильный, бодрый, энергичный): Иихэ зуураа, залуушуул огсом дорюун аялгаар дуу андалдана (Х. Намсараев).