ОДООШЬЕ

, одоолшье даа наречи һүүлэй һүүлдэ, эсэсэй эсэстэ (теперь уж, наконец-то): Үнинһѳѳ хойшо дурлалсаһан инаг хоёрой зүрхэн одоошье хуби заяагаа холбожо, ѳѳһэдын гал гуламтатай болоо ха юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); Тугаарай ехээр бүрхэһэн тэнгэри холоһоо абажа хүнхинѳѳд, сахилгаан һүүлээ шарбалзуулаад, одоолшье аадар бороогоо адхахаар шиидэбэ (Б. Мунгонов); одоолшье даа нээрээ, нээрээшье, мүн тиимэ (совершенно верно): – Одоолшье даа, тон таараха нэрэ байна (Х. Намсараев).