ОБООРХО

үйлэ ү. 1) шобойлгон табигдаха, дээрэ дээрэһээ, арха-барха хаягдаха, нэгэ газарта түглытэр суглуулагдаха, дарайса сомогдохо (сваливаться в кучу, нагромождаться): Мүн ламын ойрохи ханза соо шэнэ хубсаһан, хитад торгон, үнгэ бүриин хадагууд, самсанууд, орхимжын улаан бүдүүд ябтаран обоорно (Ч. Цыдендамбаев); обоорһон саһан хүйлэн сугларшаһан саһан хүр (наваленный сугроб): Тиихэдэнь моринһоо буужа, гэрэй үбэртэ обоорһон саһа хүл гараараа этэрээд, үүдыень нээбэ (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) олоороо сугларха, үймэхэ (собираться, скапливаться, толпиться): Обоорһон зоной дундаһаа хоёр үхибүүтэй Жалма урагшаа гаража, үбгэнтэеэ нэгэшье һаань үгэ андалдаха һанаатай аргаахан алхаба (Д. Батожабай); Боргооһо батаганаан үүлэ манандал эндэ обоорно (В. Гармаев).