ОБООЛУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) дарайса сомуулха, нэгэ газарта дээрэ дээрэhээнь хаюулха (заставить сваливать кучей): Энэ шулуу обоолуулжа дүүргэхэдээ, Дамба ноён обоологшодоо сайлуулжа: «Иигээд ажал хэдэг бологты! Танай энэ обоолһон шулуун мүнхэ байха. Би нэрээ нэрлүүлхэ хүбүүн үрэ үгыб. Танай обоолһон энэ шулуун минии нэрэ нэрлүүлхэ» гэжэ хэлээд уяржа һууһан юм гэхэ (Ц. Номтоев); 2) хартаабха тяпкаар этэржэ гү, али татажа шобойлгохые баадхаха, үндэр болгуулха (заставить окучивать): хартаабхын шорой үхибүүдээр обоолуулха.