ОБОЙЛГОХО

үйлэ ү., идх. залог 1) шобойлгон табиха, обогороор табиха, сомохо, ябталха, үндылгэхэ, арха-барха хаяха (наваливать в кучу, громоздить): Шулуу обойлгожо сомоһон гү, али дундаа хонхортой хүшѳѳнүүдые үни холын нүүдэлшэдэй тэмдэг гэдэг (Г. Ленхобоев); мяха обойлгохо табаг, тэбшээр дүүрэн мяха хэхэ (накладывать гору мяса): Хурим түрэнүүд дээрээ мяха хүндэлэн табихадаа миин лэ обойлгон табидаг бэшэ, ёһо гуримтайгаар, шаталалган табидаг һэн (Г. Ленхобоев); 2) хартаабха тяпкаар этэржэ гү, али татажа шобойлгохо, үндэр болгохо (окучивать): хартаабха обойлгохо.