ОБОЙХО

үйлэ ү. бусадһаа дээшээ тобойжо гараха, тобойхо, мандайха, дээшээ шохойжо илгарха, баглайха (быть выпуклым, возвышаться, иметь форму кучи): Хайшалалгын пунктын үргэн ехэ сарай доро обоо һүри үнэтэй сэнтэй нарин нооһон сугларжа, час үнгэрхэ тудам хүбхын обойно (Б. Мунгонов); обойхо собойхо обогор, тобогор байха (выдаваться над поверхностью, возвышаться); обойжо хэбтэхэ мантагар томо юумэнэй хэбтэхэ (лежать, вздымаясь): Обойжо хэбтэһэн баабгайн дэргэдэ Тогоошын зогсожо байхые харажархин сасуугаа Таня тэрэниие дуудаха гэһэн аад, юундэшьеб байрадаа зогсошобо (Д.-Д. Дугаров); обойжо гарашаһан нюргатай бүхэтэр, бүхэнтэй нюргатай (горбатый): Ара тээшээ обойжо гарашаһан нюргатай, богонихон сээжэдээ няалдашаһан толгойтой хүнэй арадаа тулам үргэлѳѳд ябахыень харахада, досоо заригад гэхээр байба (Д. Батожабай).