ОБОГОР

тэмд. н. 1) бусадһаа дээшэ тобойжо гараһан, ѳѳдѳѳ гараһан, тобогор, монсойһон, түлхыһэн (выпуклый, вздымающийся): Буха шэнги гүжэгэр бүдүүн хүзүүтэй, аарсанай модон шанагын зэргэ монсогор мяхануудые няажархиһандал, эндэ тэндээ обогор обогор балсантай юумэ һанаа амар һууна (Б. Санжин, Б. Дандарон); обогор томо хүдэр, багжагар, шиираг, шамбай (крупный, крепкий, плечистый): Обогор томо, обор хүжүүн Балдан бултанай урда зогсожо, салигар үргэн хажуураараа хоёр һѳѳмѳѳр эдюулэн сабшажа оробо (Ч. Цыдендамбаев); обогор-собогор дээшээ тобойһон, шобогор, дарьягар томо (выпуклый, вздымающийся): Обогор-собогор оройтой хадануудай саагуур наран оробо; 2) шобойлгон табиһан, дээрэ дээрэһээ, арха-барха хаягдаһан, нэгэ газарта түглытэр сугларһан, дарайса сомоотой (сваленный в кучу); обогор шорой шобойлгожо адхаһан шорой (куча земли): Тиин дүтэ нааша хэн юуншье харагданагүй гэжэ лаблаад, агын хаяада байһан обогор шорой малтажа оробо (Б. Санжин, Б. Дандарон); обогор шулуунууд дээрэ дээрэһээ харшалдаһан шулуунууд (наваленные кучей камни): Зугадаашань уһагүй горхоной һаба соогуурхи обогор томо шулуунуудые, орбонтой дархинуудые дамжаһаар, нүгѳѳ эрьедэ гараһан байба (Д.-Д. Дугаров); обогор ехэ долгин хүсэрхэһэн, эршэтэй шанга долгин (вздымающаяся волна); 3) элбэг, элбэг-дэлбэг, дүүрэн, билтарма (изобильный, полный): Утанууд прилавогуудые зубшаад ябахадань, элдэб янзын эдеэ хоолой элбэг гээшэнь, оройдоо миил обогор даа (Б. Мунгонов); обогор тэбшэ мяхан тэбшээр дүүрэн мяхан (полное блюдо мяса): Һээр, арьбанта хабһан түрүүтэй обогор тэбшэ мяха айлшадтаа, эзэндээ табиба (Б. Санжин, Б. Дандарон); обогор олзо баян, элбэг, ехэ олзо (богатая добыча): Үглѳѳдэр битнай эртэ бодоод лэ, борогшо гүүгээ унаад, шара нохойгоо дахуулаад, агнуурида гарахаб, обогор олзотой ерэхэб! (Д. Сультимов).