ОҺОЛ

1. юум. н. 1) гай, тодхор, гэнэ усал (несчастный случай по неосторожности): Арбаад жэлэй саана хүршэ айлайнь табатай басаган худагай хажууда наадажа байтараа, оһол боложо, досоонь унажа, үхэһэн байгаа (М. Осодоев); оһолдо орохо гай усалда орохо, аюулда орохо (попадать в беду, быть жертвой несчастного случая): Алтанайнь уурхайнуудта хэдыгээрээ зон үбдэдэг үхэдэг, оһолдо ородог һэм! (А. Ангархаев); 2) алдуу эндүү (небрежность, оплошность); 2. тэмд. н. алдуутай, эндүүтэй, хананхагүй (небрежный, невнимательный, халатный): Хэрэгээ дүүргээд, бусаха гэжэ байтараа, хоюулан тон оһол ябадал гаргажа, жалга сооһоо дан ехээр шохойжо харагдаһан байгаабди (Б. Мунгонов); оһол назгай һалан, хайхарамжагүй, хайша хэрэг (небрежный, халатный): Баһа нэгэ оһол назгай ябадал гэхэдэ, һүнэй комплекснуудые барилган дээрэ холын калымщигуудай һабарта орожо, колхозоо хэтэрмэ ехэ гарзада оруулна (Б. Мунгонов); оһол алхаса бодолгүй алхам (необдуманный шаг): Хэрбээ дахин иимэ оһол алхаса хээ һааш, хэрэгыеш трибуналда ябуулхабди гээд ябуулаа бэлэйбди (Б. Шойдоков).