НЮУРТАЙ

тэмд. н. нюурай эзэн байһан (имеющий лицо); жолтогор нюуртай хайх. нарин, жологор нюуртай (узколицый); мээрэгэр (гү, али марнагар) нюуртай барьягар, бааза нюуртай (мордастый); ◊ хоёр нюуртай билдагууша, хоёрой хоорондо харгылдаг, хоёр тээ һайн болохые оролдодог (двуличный): Иимэ хоёр нюуртай хүниие эгээн түрүүн хэн зууршалжа манай дунда оруулааб (Ц. Шагжин); нюуртай байха бүтэсэтэй байха, урагшатай байха (быть везучим, удачным, успешным): Теэд баран бэрхэшээлнүүдые дабажа, ерээдүйе дүтэлүүлэлсэхэ һэм гэхэдээ, нюуртай, үгэ бүхэниинь үнэтэй сэнтэй байха ха юм (Ц.-Д. Хамаев); уһан (гү, али үһэтэй) нюуртай эшэхэгүй, эшэгүүригүй, эшэхэ гайхахагүй, зузаан арһатай, атадшье гэхэгүй (бесстыжий).