НУУТАГАР

тэмд. н. 1) муухай, халтагар, угаагдаагүй (испачканный, неумытый): Нуутагар нюур дээрэнь байһан хоёр нюдэдынь шубуун дэнгэй гэрэлдэ елэгэшэн, бүришье һүртэй муухайгаар үзэгдѳѳ һэн (Д. Батожабай); 2) хабдаһан, бүлхыһэн, бүлһыһэн, нойрмог (заплывший – о глазах); 3) шиигтэй, нойтон (промозглый, сырой): Огторгойн оёор соорошоһондол, хонон үнжэн шабжаганана, тиигээд нуутагар хүйтэн, хии бараан болоно (Ц.-Ж. Жимбиев).