НУГАРҺАГҮЙ

тэмд. н. 1) дундуураа хүндэлэн модогүй (без поперечника); 2) баруун бур., шэлж. залхуу, һула, тулюур (ленивый, слабый, немощный); нюур нугарһагүй һэшхэлгүй, эшэхэгүй, эшэхэ нюургүй (бессовестный): Морхоон ёһотойл нюур нугарһагүй болошоһон хүн хадаа тэдэ арай гэжэ һууһан хүгшэн үбгэн хоёрой шүлые убайгүй халбагадажа ороно (Х. Намсараев).