НУГАЛУУР

юум. н. н эбхэһэн газар, эбхэлеэ, нугаляа, нугалбари (сгиб, изгиб); хотын нугалуур хотоһоо доошо бүдүүн гэдэһэнэй эхилдэг газар (двенадцатиперстная кишка): Хотоодотой шуһа эдихынгээ урда тээ хотын нугалуурһаа отолоод галдаа үргэдэг юм.