НОЗОГ

тэмд. н. 1) аали, нобшо, ута унжагар (медлительный, нерасторопный): Эндэ Тѳѳнтэй хара ябууд дундаа унтажа ябаһан юумэдэл, нозог аалин, шоодборишог амитан байха (Ц.-Ж. Жимбиев); Баабайнь нозог залхуу, / Эжынь номгон даруу, / Хүбүүниинь шэрүүн хара, / Басаганиинь урин зулгы (таабари, хабар, намар, үбэл, зун); нозог аалин (гү, али номгон) бошхо, унжагайрдаг, һажалуур (нерасторопный, медлительный): Анханһаа нозог аалин, тиигэхэ мүртѳѳ эшэмхэй хитүү хүнэй гэнтэ һабяаһагүй зан гаргахада, түрүүшээр сошордон гайхалдаашадшье байгаа бэлэй (М. Осодоев); Харахада нозог номгон аад, боожодо аргагүй ульгам, одоол урагшаа һанаатай, боро зүһэтэй, монгол үүлтэрэй мори Намсарай хүллэжэ үгэбэ (М. Осодоев); 2) удаан, ута, уншарагтай, һалахагүй (продолжительный, монотонный, нудный): Үнѳѳхил уһа ехэтэ аадарнай таһалдалгүйгѳѳр шабжаганажа, оршон тойрониие һаршаганаһан нозог абяагаар дүүргэнэ (Б. Мунгонов); нозог удаан уншарагтай, ута (долгий, продолжительный): Тиигээд лэ амаралтын хүнэй нозог удаан, хайшаашье яаралгүй, бэеэ хэхэ газараа оложо ядаһан һѳѳл хашартайхан байдалай заха үзүүр харагдажа эхилээ һааб даа (Б. Мунгонов).