НОЁН

юум. н. 1) түүх. аймагай, орон нютагай дээдэ албан тушаалтан, ахалагша, захирагша, даамал (нойон, феодальный князь): Шэтын городһоо зугадажа гараһан ород ноён буряад ноён хоёр хажуудаа баян Срулевич гэдэг хүнтэй үнгэрѳѳшэ үдэшэ Бадма абгайнда айлшад бууһан байгаа (Х. Намсараев); Нохой бэшэ аад, гэнжэтэй, / Ноёон бэшэ аад, мэдэлтэй (таабари, хармаанай час); ноёд һайд а) баяшуул, ноёшуул (аристократы, степная аристократия): Нэгэ жэл соо шахуу дээдэ ноёд һайдтай хоёр дахин Бээжэн ошожо, Богдо хаантай ѳѳртэйнь уулзаа ха юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); б) хүтэлбэрилэгшэд, ударидагшад (начальство): Шалаагаа гаргангаа город гонхо үзэжэ, хүн зониие, ноёд һайдые хаража ерыт (С. Цырендоржиев); 2) дарга, толгойлогшо, ударидагша; түшэмэл (начальник, руководитель; чиновник): Тиимэһээ тэрэнэй нэрэ соносхоходонь, заал соо абяа шэмээн таһаршадаг, президиумдэ һууһан ноёд саарһа, гуурһаяа бэлдээдхидэг заншалтай (С. Цырендоржиев); 3) шатар шатарай нааданда эгээ хүсэтэй дүрсэ, хаан (король).