НООХОЙ

1. юум. н. нобшо, муу һайн, хэрэгтэ хэрэггүй юумэн (рухлядь, ветошь): Ноохойдоо дарагдашоод, үшѳѳ юун гэхэшни багадааб… (Б. Мунгонов); Нобшо гэргэнэй ноохой барагдахагүй (Оньһ. ү.); ноохой нобшо а) нобшо, муу һайн, хэрэгтэ хэрэггүй юумэн (ветошь, рухлядь): Томо эд бараагаа, ханза хайрсагаа, һаба һуулгаяа, ноохой нобшоёо мори тэргээр, жэжэ божо юумэеэ гараараа зѳѳжэ дүүргэбэбди (Б. Мунгонов); б) һангигар, онгигор, һарбагар (рваный, лохматый): Ноохой нобшо үүлэд сооһоо абаахай саһан аалиханаар бударжа, агаарта хѳѳрэһэндэл хиидээд, газарта буунагүй хэбэртэй (Ц.-Ж. Жимбиев); 2. тэмд. н. 1) муудаһан, үмхирһэн, хуушаржа гү, али муудажа хэрэгээ болиһон (пришедший в ветхость, ветхий); 2) шэлж. һархи-дархи, эмхи гуримгүй (беспорядочный, хаотичный).