НОМИН

1. юум. н., мин. хүхэ ногоон үнгэтэй, уран дархашуулай мүнгэн зүүдхэлнүүдые гоёодог шулуун (лазурит): Шобдог лама дахин туулмагаа һуулин, нэгэ хэдэн номин шулуу гаргажа, альган дээрээ табяад, ямар нэгэн үнэтэ зүйл хараһан юумэдэл, һайхашаан шэртэжэ һууба (Д. Батожабай); 2. тэмд. н., хүхэ, хүхэ-ногоон (лазурный, лазоревый): Дүрбэн зүг, найман хизаарта дабхаряа олон шэлэнүүд, агуу номин дайда (Д.-Д. Дугаров); номин хүхэ сайбар хүхэ, тэнгэриин үнгэтэй (лазурный, лазоревый): Тэнгэриин номин хүхэ дээбэреэрнь хүбэн сагаан үүлэд һүрэглэн, зүүн зүг уруу гүйлдэбэд (К. Цыденов); ○ сэнхир гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.