НИИДХҮҮЛХЭ I

үйлэ ү., идх. залог 1) агаараар элихые баадхаха, агаараар элихэдэ туһалха (заставить летать, набирать высоту): – Энэ саарһан могойшни ёһоор гоё юм байна. Би үглѳѳ заатагүй ерэхэб. Дахин ниидхүүлжэ наадахабди (Ц. Шагжин); ◊ дээгүүрээ шубуу ниидхүүлээгүй ойроо хүртѳѳгүй, арюун сэбэр, унуулаагүй (священный, чистый): – Бааруу багша, тамнай Дамдин «сахюусанай» һэтэртэй дээгүүрээ шубуушье ниидхүүлээгүй нангин шарга морииень хюлгэлжэрхибэ гээшэ гүт? (Х. Намсараев). 2) ниидхүүлэн табигдаха (быть пущенным вверх).