НЭРЛҮҮЛХЭ

үйлэ ү., идх. залог 1) нэрлэхые баадхаха (заставить называть, велеть именовать): Албанайнгаа хэрэгээр бүхэли үдэртѳѳ хэдэн тосхоноор ябаһан аад, бусаха замдаа ород нэрээ буряадшалуулан нэрлүүлдэг нүхэртѳѳ үсэгэлдэр үдэшэлэн ороо хүм (С. Доржиев); 2) нэрэ зүүхэ, нэрлэгдэхэ (именоваться): Сэрэнцүү наһан соогоо нэгэшье дахин нэрэ обогоороо хэлүүлжэ үзѳѳгүй аад, тиигэжэ нэрлүүлхэ болоходоо аягүйрхэбэ (Ц.-Ж. Жимбиев); Урда сагта бэри бууһан эхэнэр хадам эсэгэдээ мүргэжэ, тэрэнэй һүүлээр хадам эсэгэнь болон тэрээндэ адли нэрэтэй хүнүүд нэрээрээ нэрлүүлдэггүй байһан юм; 3) алдаршуулха, суурхуулха, магтаха (прославлять): Догойдо аха дүү Жамбаловууд мэдээжэ барилдааша бүлэ нютагаа, аймагаа нэрлүүлжэ ябаһан ба мүнѳѳшье ябадаг (Э. Чимитдоржиев); нэрээ (гү, али нэрэ нэлдэрээ) нэрлүүлхэ мэдээжэ болохо, суурхаха, нэрээ дурдуулха (получать известность, приобретать хорошую или дурную славу): Хэрбээ зарим поэт гү, али зохёол бэшэдэг нүхэдэй ямар нэгэ дэмжэлгын хүсѳѳр нэрэеэ нэрлүүлээ hаа, энэ поэднай тон ѳѳрынгѳѳ хүсѳѳр, зохёохы бэлигээр ябадаг гэе (Л. Тапхаев); Шарай голой хаашуудай / Тээли хааниинь боложо, / Шара-Гэрэл хаан гэжэ / Нэрэ нэлдэрээ нэрлүүлбэ, / Соло солдороо сололуулба (Гэсэрһээ).