НЭРБЭГДЭХЭ

үйлэ ү., хүлеэгд. залог зобохо, тулиха, тамаа үзэхэ, сохигдохо (страдать, терпеть): Нилээд удаанай уулзаагүй, бэе бэедээ һанаагаа зобожо ябахынгаа хажуугаар элдэб уршагта ушаралнуудта нэрбэгдэһэн Гомбо Балжаа хоёр улаан нюураараа одоо уулзажа, хѳѳрэлдэжэ ханахадаа, хэн хэниинь дотороо маша ехэ баярлаһан байгаа (Ц. Дон); үбшэндэ нэрбэгдэхэ үбшэндэ дайрагдаха (подвергаться какому-л. заболеванию): Үнжэгэн бэеыншни үбшэндэ нэрбэгдэжэ, уй-хай болоходош, һүниин зоргоор унтангүй, һамааруулжа хонодог һэм даа эсэгэшни (Ц.-Д. Хамаев); гашуудалда нэрбэгдэхэ тулиха, зобохые үзэхэ, гашуудал амсаха (переносить лишения, невзгоды, ≈ хлебнуть горя): Хѳѳрхэй даа, газар газарта, нютаг нютагта ородшье, буряадшье илгаагүй, иимэ хүндэ гашуудалда нэрбэгдэһэн арад зоной гэр бүлэ байдаг юм байна (Х. Намсараев).