НЭГЭТЭЙ

тэмд. н. 1) нэгэ наһатай, үендѳѳ хүрэһэн (в возрасте одного года, годовалый): Балдан басаганайнгаа үендѳѳ хүрэжэ, нэгэтэй болоод, хүлдэ орожо байхада баярлаашье һаа, Дулмаяа һанан гэхэдээ, зосоонь уйтаран, бодолгодо хатан һуушадаг байгаа (Б.-Б. Намсарайн); Үхибүүнэй нэгэтэй болоходонь, үһыень хайшалжа, сайлаа хэдэг заншал буряад арадта бии; 2) ямар нэгэн хамтын шалтагаантай, ямар нэгэн хүнѳѳр гү, али юумээр холбоотой (имеющий кого-л. одного и того же); эсэгэ нэгэтэй а) эсэгэнь нэгэ аад, эхэнүүдынь ондоо (единокровный): Булад Бата хоёр эсэгэ нэгэтэй юм; б) хойто эхээрээ аха дүү болоһон (сводный по мечехе); эхэ нэгэтэй а) нэгэ хээлиин (единоутробный); б) хойто эсэгээр аха дүү болоһон (сводный по отчиму); харууһа нэгэтэй тугалнууд нэгэ гараар, нэгэ хүнѳѳр, нэгэ адляар харууһалагдадаг тугалнууд (телята, за которыми ухаживает один и тот же человек).