НЭБТЭРХЭ

үйлэ ү. 1) нэбтэ гараха, һүрэхэ, ходоро, сүмэ, һэтэ гараха (проходить насквозь): Хада уулануудые хамхара сохижо, хара тайгые сүмэлэн нэбтэржэ, хамаг арад зондомнай халуун жаргал орожо ерэхэ! (Ц. Шагжин); 2) нэбтэ норохо (промокать до ниточки): Теэд удабашьегүй ботинкануудынь нэбтэржэ, хүлэйнь улые нойтон шииг аягүйгѳѳр, хүйтѳѳр хайраба (К. Цыденов); ◊ нэрэеэ нэбтэрһэн, нэхыгээ хэдэрһэн нэгэндээ нэтэрһэн (такой, кому всё нипочём): Үшѳѳ энэнь багадаад, нэрэеэ нэбтэрһэн, нэхыгээ хэдэрһэн элдэб этэгээдүүдэй хойноһоо хаанай правительство шэргүүсэлдэнэ (Д. Батожабай); 3) шэлж. хэгдэхэ, бэелүүлэгдэхэ, тараха, ямар нэгэн нүлѳѳндэ орохо (внедряться, распространяться, проникать): Шэнэ ажал хэрэг бүхэн хашанаар нэбтэрдэг (Д. Эрдынеев); Энэ үедэ манай нютагта шэнэ байдалай гэрэл һаял нэбтэрэн эхилжэ байгаа һэн (Ц. Шагжин); Тэрээхэн тугаар хэлсэгшэ яяр ламые зүбѳѳр хэрэглэжэ шадаа һаамнай, Түбэд орон уруу нэбтэрхэ ябадалаймнай жолоо боложо үгэхэдѳѳ магад (Д. Батожабай); 4) дамжажа гараха, нүгѳѳ талада гараха, шэлжэн орохо (пересекать): Гансал улад зонииемни табиит, зэмэтэй бэшэл, бил дахуулжа хилэ нэбтэрхэеэ ябаа һэм, ганса намай саазалыт гэжэ гуйна (Б. Санжин, Б. Дандарон).