НЭБШЭГЭР

тэмд. н. олон, үй түмэн, үргэлжэ, нягтаар зогсоһон гү, али хэбтэһэн (многочисленный, сплошной, плотно прижатый друг к другу): Тэрэнэй эрьеэр уляаһа, үшѳѳһэнэй болон улаан бургааһанай нэбшэгэр һѳѳгүүд ургадаг (К. Цыденов); Тэдэнэй хойноһоо нэбшэгэр олон ябаган сэрэг алхина (Ж. Тумунов).