НАЗГАЙ

тэмд. н. 1) удаан, аалин, хүдэлсэгүй, бошхо (медлительный, неповоротливый): Унтаһан һэрюун хоёрой хоорондо ябадаг ехэл назгай хүн даа – ямар һамган олдохо юм ааб даа; 2) һанаагаа зободоггүй, һанаа амар, хайша хэрэг (беспечный, беззаботный, легкомысленный): Алмай назгай ябадалтай нэгэ ерүүл хүндэ һүүлдэ хадамда гараад, удаан һуугаашьегүй һэн ха (Ц.-Д. Хамаев); 3) һалан, тунайша, оһол (халатный, небрежный): назгай һалан хүн.