НАРПАГАР

тэмд. н. 1) үргэн аад, ута, халхагар, хүлхэгэр, ехэдүү, хүниие дараһан, далбаганаһан (широкий и длинный, развевающийся): …теэд нарпагар ута хубсаһатай намайе һамганиинь ямараар угтахаб… (Г-Д. Дамбаев); 2) арбагар, үргэн, һарбагар, үдхэн (растопыренный, громоздкий, нависающий): Зунай ган гасуурай наран набтуул модоной нарпагар мүшэрые һэтэ харбан, гэрэл туяагаа багса багсаарнь хаяхадань, тэдэнь сэнхир сэгээн үнгэтэй юумэдтэл үзэгдэнэ (Ц.-Ж. Жимбиев); 3) аали, унжагай, унжагар (медлительный, несобранный); 4) зэдэ hалан, муухай, бааза, бүдүүлиг (неопрятный, неаккуратный): нарпагар сурагч.