НАРИДХА

юум. н. нарин болоһон газар (утончение); жолоо наридхаараа таһардаг арай ядажа байхада, нэрбэхэ юумэн олдоод лэ байха гэһэн удхатай; эмээл хэлтыһэн тээшээ (≈ где тонко, там и рвётся): «Жолоо наридхаараа таһардаг» гэжэ арад зон соо хэлсэдэг. Аюуханай ганса эреэгшэ үнеэн хэды жэл соо һубайраа (Ч. Цыдендамбаев).