НАРБА I

юум. н. 1) танаа (переносица, напр. у свиньи); 2) амитанай толгойн нюур тала (морда): Хүйтэн хүхэ нарба, дэлһыень эльбэн, моринойнгоо хүзүү тэбэриһэн хүниие хаража байгшад нэгэшье үгэ дуугарнагүй (Д. Батожабай); Басаган тэрэ хонинойнгоо толгойень, нооһогүй халзан нарбыень, хуумаан шэхыень эльбэсэгээнэ (Ц.-Ж. Жимбиев); 3) тангалайн саада хажуу (нёбная занавеска); 4) хамарай нүхэн (ноздри): Нюдѳѳрнь шуһа гүйжэ, аманһаань хѳѳһэ буража, хамарайнь нарбанууд һарналзан хүдэлжэ… (Б. Мунгонов); 5) мориной хушуун дээгүүр хүндэлэн гаража, хазаарай сахаригуудта бүхэлэгдэдэг ногтын һур (переносица узды): Улаан нарбатай хазаартай үндэр хара моринойнгоо… (Д. Батожабай).