НАРҺА(Н)

(Н) 1. юум. н. мүнхэ ногоон хадхууртай, пагсагар шэлбүүһэтэй, шара хүрин холтоһотой модон (сосна): Автобусой урдаа туугаад ябаһан таляан гэрэл соо үндэрнүүд, дуугай, хаб хара нарһад ирагашалдаад халба һүрэнэ (А. Жамбалдоржиев); Сагаан хушуун дээрэ / Хоёр нарһан. / Yбэлдѳѳ намаалдаг, / Зундаа хуурайлдаг (таабари, гүрѳѳһэнэй эбэрнүүд); нарhан модон набшын орондо унадаггүй үзүүртэй нарин хадхууртай, монсогор борбоосгойтой модон (сосна, сосны): Нарһан модон харагдахаяа болижо, шулуулиг газарһаа ѳѳдэ, тэнгэриие сэхэ харбаһан шэнэһэд жэрылдэбэ (В. Гармаев); 2. тэмд. н. нарһанһаа бүридэһэн, нарһа хэрэглэһэн, нарһаар бүтээһэн (сосновый): Дабирхайтай нарһан түлеэн урматайгаар носоно, ошо һүрэнэ, бижаганана (Ц. Дон); Нарһан, нарһан палаахы / Нахилзаса хатарая (Ёохорhоо); нарhан тужа нарhан модонhоо бүридэhэн ой (сосновый бор): Үнэхѳѳрѳѳшье урдань нарһан тужа харлаад, саашадань үдхэн ой модоор бүрхѳѳгдэһэн шэлэ һуунагтана (Б. Санжин, Б. Дандарон); нарһан үбһэн набтархан эшэтэй, нарһанай шэлбүүһэндэл адли пагсагар һалаануудтай ургамал (хвощ полевой, царские кудри).