НАНГИН

тэмд. н. 1) арюун, шүтѳѳнэй, шүтѳѳн мүргэлэй, ойроо хүртэшэгүй (святой, священный): Гансал тэнгэриин залинда ороһоор гурбан жэл болоһон модоор түүдэг табижа, адуу малай хамшаг үбшэнүүдые аргалдаг юм. Тиимэл модон нангин, эм домтой байдаг юм (Ф. Цыденжапов); 2) шухала, шухаг, шухала удхатай (чрезвычайно почётный, важный): Ямаршье дайсад манай эхилһэн нангин хэрэгые тогтоожо шадахагүй (Ц.-Д. Хамаев); нангин уялга шухала, хүндэтэй уялга (священный долг): Тэрэнэй үбгэржэ, хүнэй гарай болоходонь, харууhалха, үргэхэ минии, шиниишье нангин уялга байха (Г.-Д. Дамбаев); 3) нюуса, дотор, хүндэ харуулшагүй (сокровенный): Тиихэдэнь энэ асуудалаараа тэрэнэй али зэргэ үнэтэй, сэдьхэлэйнь нангин утаһануудай нэгые дайражархиһанаа Намжал ойлгобо (К. Цыденов); нангин мэдэрэл наринаар сахижа, бѳѳмэлжэ ябаһан мэдэрэл (сокровенное чувство): Сэдьхэлэйнгээ эгээн нангин мэдэрэлые сэхэ руунь хэлэхэ гэжэ шиидэбэ (Ц.-Д. Хамаев); 4) жабхаланта (торжественный): Теэд би залуу хүн энэ нангин суглаанда хабаадалсаха эрхэтэй гээшэ гүб? (Ц. Шагжин); нангин тангариг бата бэхи, эбдэршэгүй ама алдалга (торжественная, нерушимая клятва): Хоёр нүхэдэй нангин тангаригые баталжа байһандал, Кремлиин курантнууд Эхэ орондоо үнэншэ залуу патриодуудай зүрхэнэй сохисотой хамта сохилбо (Ж. Тумунов); ○ арюун, нарин гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.