НАМЖАР I

1. тэмд. н. 1) аргагүй зохид, гоё, һайхан, айхабтар һайхан (чудесный, прекрасный, великолепный): – Одоол энээнһээ намжар юумэн дэлхэй дээрэ бии юм гү гэхээр (В. Гармаев); намжар һайхан угаа һайхан (расчудесный): Намжар һайхан дуугаараа / Наран ехэ баатарые / Үглѳѳ бүри угтанам (А. Жалсанов); 2. наречи аймшагтай, айхабтар, угаа (очень, чрезвычайно): Үбэлэйшье сагта, сагаан саһан хүнжэлѳѳр хушагдаад байхадаа, үдэшын наранай туяанда үзэсхэлэнтэ һайханаар, улаан зээрдэ моридой урилдаан мэтээр, намжар гоёор харагдагша һэн (Ц. Шагжин); намжар зохид болохо аргагүй наартай байдал тогтохо (очень хорошо становиться): …тиихэдэнь досоонь бүришье намжар зохид болошобо (Б. Мунгонов); намжар уян болохо угаа зѳѳлэн зантай болохо (становиться мягкосердечным, душевно мягким, отзывчивым): Наһанайнгаа ошохо бүри / Намжар уян болоно гүб (А. Жалсанов).