НАМЖАА

тэмд. н. 1) үргэн уужам, уудам, дэлюун (просторный, обширный, привольный): Лебяжье нуурта хүрэнгүй, Доржо Галсан хоёрой тиихэдэ буугааша газарһаа нилээд холохон, намжаа талмайда Доржо бууба (Ч. Цыдендамбаев); намжаа үргэн тала нэлэнхы тала (обширная привольная равнина); намжаа гол нэмжэгэр үргэн хүнды (широкая долина): Намжаа голойнгоо сэсэгүүдые асарна (А. Жалсанов); 2) тэнюун, номгон, аятай, зохид, амар амгалан (благодатный, приятный, ласкающий, спокойный): Гүлмэр жороо наһанайнь сэсэгтэ намжаа хаһа уряалан даллажа, хорото муухай үхэлэй һабарһаа мултаржа гарахыень заяажашье болоо (М. Осодоев); намжаа һэрюун һэрюун зохид (благодатная прохлада): Наранай гарахын урдахана / Намжаа һэрюун гэжэл байдаг (Арадай дуунһаа); намжаа дулаахан аятай дулаахан (приятно тёплый): Һалхи һамаагүй, намжаа дулаахан үдэр наран уулын орой дээрэ урга татама боложо, ааяма бүгшэм агаар дайдада тунаба (Ц. Дон); намжаа тэнюун амгалан сагай, гоё (благодатный): …тала дайда намжаа тэнюун зэрэлгээгээр эригэлзэн, миралтажа эхилээ һэн (Н. Очиров); намжаа номхон энхэргэн, намдуу аалин (полный покоя, умиротворённый): Иигэжэ һуухадань, тойроод нэмжыһэн дайда дэлхэй үлүү һайхан, үлэмжэ урихан шэнги үзэгдэдэг, намжаа номхон зунай хаһа бүлеэхэн зѳѳлэхэн һэбшээгээр… (Н. Очиров); намжаа бороо аажам, зохид, дулаахан бороо (приятный дождь).