НАЙРТАЙ

тэмд. н. аятай, таатай зохид, эбтэй эетэй (приятный, удобный, дружественный): …Дондог хүбүүнэй абари зан, байдал түхэлынь бүришье гайхамшагтай һайхан, тэды гүлгэхэн наһанай хүүгэд соо тодорхой, найртай үзэгдэхэнь тэрэ бэлэй (Х. Намсараев); найртай зохидоор тааруу һайнаар (складно): …юуншье гэжэ найртай зохидоор зүбшѳѳһэнэй тэмдэг үгэхэеэ тээлмэрдэн гайхахадаа, Цэбэг үбгэнэй үргэн дороһоо бултаараа милагад гэлдэжэ… (Х. Намсараев); найртай наадатай хүхюу сэнгүүтэй, согтой, наадатай энеэдэтэй (весёлый, задорный): Цэрэмжэдэй найртай наадатайнь аргагүй. Миил энеэжэ барижа, мундуу бардам үгэнүүдые хэлэжэ байжа, томо томоор тамхи орёожо, хара утаа хамараараа бааюулжа, энээнһээ жаргалтай хүн үгы шэнги байба (Ж. Тумунов).