НАЙГУУР

1. юум. н., бѳѳ 1) тойролдон ябажа, дуу дуулан нэгэ жэгдээр хүл гараа хүдэлгэн ябадаг зугаа, хатар наадан (найгур, хоровод, сопровождающийся песнями и ритмическими движениями): найгуур ёохор; 2) ехэнхидээ энэнь миин лэ ѳѳрын зугаа, хатар бэшэ, харин бѳѳ мүргэлэй ёһолол мэтээр үнгэргэгдэдэг байгаа. Илангаяа сагай хатуужахада, ямар нэгэн үбшэнэй тарахада, энэ ёһолол дүүргэгдэдэг байһан (найгур, религиозное шествие, гулянье молодых шаманистов, сопровождавшееся пением, ритуальным кривляньем лица, тряской тела и рыданием); 2. тэмд. н. гуйбуур, гуйбалзаһан, гуйбаһан (качающийся): Найгар-найгар һэжэгдэжэ, һогтуу найгуур юумэдэл, дүтэлэн-дүтэлэн тэмтэгэшээб (Ц.-Д. Хамаев).