НАХИИМА

тэмд. н. 1) хотоймо, хонхоймо (такой, что от него прогибается что-л.): Хорёогоор дүүрэн адуун һүрэг, амбаар нахиима орооһо таряан – бүгэдэ манай, ниитын зѳѳри ха юм (М. Осодоев); 2) уян, нугархай (пластичный, изящный); 3) шэлж. баян, элбэг-дэлбэг (обильный, изобилующий): Хотоймо ехэ хурим, / Нахиима ехэ найр хэжэ… (Х. Намсараев); нахиима хотоймо элбэг-дэлбэг (богатый, изобильный): Бадма абгай һанаһан һарбайһан сагтаа нахиима хотоймо баян бүдүүн газарһаа даашагүй шүрэтэй, дабашагүй торготой бэриие үглѳѳ мүнѳѳ абаад лэ ерэнэ бэзэ! (Х. Намсараев).