НАБТАГАР

тэмд. н. 1) үндэр бэшэ, набтархан (низкий, невысокий): 1934 ондо Дээдэ-Үдэдэ Монгольская үйлсээр (мүнѳѳнэй Балтахиновай) ута набтагар модон гэртэ радиокомитет байрладаг һэн (М. Хамгушкеева); набтагар морин набтархан, үндэр бэшэ морин (низкорослая лошадь): – Һуурин хүрэхѳѳ яагаабибди? – гээд, набтагар сагаан мори тэргэлһэн, оодон куртик үмдэһэн, пэсхэгэр хара хүн Дамбын урда ерэжэ зогсоно (Ж. Тумунов); набтагар хада үндэр бэшэ уула (невысокая гора): Холо бэшэ ха юм, энээхэн набтагар хадын саана (Б. Мунгонов); 2) гүнзэгы бэшэ, гүн бэшэ, гүйхэн (неглубокий): Энэ набтагар багахан хүнды адагтаа хүрэтэр яһала тодоор харагдаба (Б. Мунгонов); 3) нарбагар, барагар хара үүлэнэй хүниие даража унахаа байһан юм шэнгеэр үзэгдэһэн (нависший – о тучах): Тэдэнэй аян замаа үргэлжэлүүлһээр ябахада, тэнгэри баруун хойноһоо бүрхэжэ, Онон голһоо Нэлын нарһан дээгүүр шанга һалхин буужа, бороогой набтагар хара үүлэнүүдые наашань туужа эхилбэ (Б. Цыбиков); 4) һангигар, урижархиһан, ехээр муудаһан, хуушарһан, хуушаарга, хаха шуу татаһан, таһархай удархай (изорванный, в лохмотьях): Зүүн хаяада тоһо иилүүлжэ, бүгдэгэшэн байһан набтагар муу хубсаһатай, хэгзэрэн татаһан наһанай эхэнэр тээшэ ёлогод гэжэ, даан-даан гэһэн турлааг хоолойгоор зандаран, нюла-нюла зэмэрхэнэ (Х. Намсараев).