НАБШАҺА(Н)

(Н) 1. юум. н. ургамалай агаар, тэжээл абадаг эрхэтэн, ехэнхидээ ногоон үнгэтэй, нимгэхэн халбагар хэлбэритэй (лист, листва): Тэдэ хоёрой хүл доро хэбтэһэн уляангирай шарахан набшаһан хойноһоо бууһан һэбшээндэ үргэгдэжэ, далитай юумэдэл хиидэн талиишаба (Ц.-Д. Хамаев); 2. тэмд. н. набшаһаар ургадаг, набшаһаар буйлуулһан, набшаһаараа байһан (листовой): Гансал Балжанхайн нойр огто хүрѳѳгүй, гааһаяа бааюулан, набшаһан тамхинай шаршаганаха орой болотор дуулдана (З. Гомбожабай).