НААДАТАЙ

тэмд. н. хүхюу, сэнгүүтэй, зугаатай, хүхюун согтой (весёлый, задорный): Үшѳѳ парадна зайлганда, хаартын нааданда, балнууд болон баярай үдэшэнүүдтэ ябаха, биллиардын наадатай суглаануудта хабаадаха саг бүришье ехэ байдаг байна (Ч. Цыдендамбаев); наадатай энэедэтэй (гү, али зугаатай) хүхюун согтой (весёлый, озорной): Эдэнэй ябууд хѳѳрэлдѳѳнһѳѳ элдэб үгэнүүдэй таһархай дуулдана: баяртай хүхюутэйшье, наадатай энеэдэтэйшье, гунигтайшье үгэнүүд (З. Гомбожабай); Мүнѳѳ һаяхан наадатай зугаатай байһан Раднын зүһэн харлашаба (Ц. Дон); ○ энеэдэтэй гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.