НААДАЛХА

үйлэ ү. наада бариха, наада хараха, шоглохо, элэг наадан болгохо, элэг зугаа болгохо (насмехаться, подтрунивать, иронизировать): Затагар заахан хүбүүхэн нюдэдѳѳ жиитагар уйтахан болотор хоёр тээшэнь татажа, хамараа уршылган һарнайлгаад, хэлээ гаргажа, Дагбые гасаалан наадална (Ц. Шагжин); доромжолон наадалха гасаалһан хэбэртэйгээр баһамжалан дуугарха (подвергать насмешкам, издеваться): Доржын һайнаар номоо үзэжэ, амжалтануудые туйлаха бүринь, үхибүүдэй доромжолон наадалхань үсѳѳрнэ (Ч. Цыдендамбаев); наадалдаг зан шоглодог зан, ёһо болоһон шоглодог зан (привычка смеяться над кем-л., чем-л.); наадалан энеэсэгээхэ худал нээрээ энеэсэгээжэ байжа шог хаяха (насмехаясь хихикать, смеяться исподтишка, со злорадством); шоглон наадалха хүниие наада бариха юумэн болгон, тэрээн тушаа шоглохо, наада хараха (подтрунивать, высмеивать): Тиихэдэнь хүн зон бүтүү доохонуур шоглон наадалан, «хадааһан» гэжэ ара нэрэтэй болгоо юм (Ц.-Ж. Жимбиев); наадалан татаха, наадалаад абаха, наадалан һагад дуугарха халта-хулта дайран татажа байжа шоглохо (подшучивать, немного пошутить в адрес кого-л.); наадалһан зураг хүнэй ямар нэгэ шэнжэ онсодхон харуулһан шог гү, али хорон хадхуу зураг (карикатура, шарж): Цыренжаб Сампиловай Хоца Намсараевта зорюулһан нүхэр ёһоной наадалһан зураг.