НААДАГҮЙ

: энеэдэ наадагүй 1. тэмд. н. 1) хүхюугүй, хүхюун бэшэ (не весёлый): Наһанай амаралтада байгаад, маанадтаяа амжалтатай хүдэлжэ, ондоо ажалда ябашахадань, «Үнэнэймнай» коридоршье ехэ уйтан, энеэдэ наадагүй, хон-жэн болошоходол гээ бэлэй (Б. Орбодоева); 2) томоорхуу, томоотой, бодолтой (важный, серьёзный): …Малаадай айхабтар ёһорхуу үсѳѳн үгэтэй, энеэдэ наадагүй (Ц. Дон); 2. наречи нээрээ, нээрээһээ, наадалалтагүй, наада харалтагүй (кроме шуток, серьёзно): – Би энеэдэ наадагүй һанаһан юумэеэ хэлэнэб (Ц.-Ж. Жимбиев).