НҮХЭГҮЙ

тэмд. н. 1) бүтүү, соорхойгүй (целый, без дыр); һүбэ нүхэгүй бүтүү, бартаа, үдхэн (дремучий, непроходимый): Һүбэ нүхэгүй үдхэн ой соогуур түргэн гэгшын гэшхэдэлээр ябажа, нилээн һайн хүдѳѳгэй харгыда туласа ерэбэд (Б. Шойдоков); ◊ орохо нүхэгүй яахашье аргагүй, мухардаһан (находящийся в тупике): …бидэнэр орохо нүхэгүй болоод, оргожо тэнэжэ ябаһан хүнүүд бэшэбди (Х. Намсараев); 2) шэлж. солоохойгүй, юумэ ойлгохогүй, ойлгожо шадахагүй, ойлгохо аргагүй, ойлгохо сэнэггүй (не могущий понять, не способный понять): – Хүниие ойлгохо нүхэгүй ха юмта даа таанад, Наһантан! – гэжэ тэрэ нэгэ шэрүүншэгээр дуугарба (Д. Эрдынеев).